Eric Steven Raymond Thyrsus Enterprises

esr@thyrsus.com

Vertaald door: Ellen Bokhorst

bokkie@nl.linux.org

2000 Eric S. Raymond 3.2 22 februari 2001 esr LDP Styleguide markup correcties. 3.1 8 december 2000 esr Vermelding van Mailman. 3.0 12 augustus 2000 esr Eerste DocBook versie. Dit document is een introductie in de wereld van elektronische mail elektronische mail (emailemail) onder Linux. Het richt zich op zaken op gebruikersniveau en typische Linux configuraties voor huis en klein zakelijk gebruik waarbij machines verbonden zijn met het net via een ISP. Lees dit als je van plan bent lokaal of met remote sites te communiceren via elektronische mail. Je bent wellicht niet in dit document geïnteresseerd als je geen elektronische mail uitwisselt met andere gebruikers op je systeem of met andere sites. Zie voor informatie over het configureren en beheren van mail, de Mail Administrator HOWTO. De bedoeling van dit document is uit te leggen hoe email werkt, en het beantwoorden van een aantal vragen die tegemoet komen aan de definitie `veelgestelde vragen' over e-mailsoftware onder Linux. Moderne Linux distributies geven je een bruikbaar, voorgeconfigureerde kant-en-klare setup voor elektronische mail, gewoonlijk met een late versie van sendmail-v8sendmail-v8. In deze HOWTO wordt ervan uitgegaan dat je een dergelijke setup en een werkende Internetverbinding hebt. (Zie voor informatie over het opzetten van een PPP of SLIP link met een ISP, de ISP Hookup HOWTO.) Dienovereenkomstig wordt in tegenstelling tot Vince Skahan's 1.x versies, in deze HOWTO de nadruk gelegd op gebruikersonderwerpen en architectuur; het technische gedeelte over UUCP, IDA sendmail en andere belangrijke onderwerpen zijn komen te vervallen. Dit document zal maandelijks naar de nieuwsgroep comp.os.linux.answers worden gepost. De laatste versie van deze HOWTO is in te kijken op het World Wide Web op http://www.tldp.org/LDP/HOWTO/Mail-User-HOWTO.html. Er zijn geen specifieke hardwarebenodigdheden voor mail onder Linux. Als je de hardware hebt die nodig is om een verbinding met het Internet tot stand te brengen, dan kan het email over die verbinding ondersteunen. De software die je nodig zult hebben voor emailondersteuning is waarschijnlijk in je Linux distributie voorgeïnstalleerd. De updates zijn te vinden in het Metalab Linux Archief, vooral in de subdirectory mail . Deze sectie bevat informatie gerelateerd aan user agents, dat is de software die de gebruiker ziet en gebruikt. Deze software rekent op de transport agents beschreven in de Mail Administrator's HOWTO (waarin tevens user-agent configuratie en probleemoplossende tips voor beheerders zijn opgenomen). Mail user agents roepen een editor aan als hulp bij de samenstelling van mail. Welke editor standaard is ingesteld varieert. De meeste daarvan respecteren een conventie die terug gaat naar de beginjaren van Unix; de inhoud van de omgevingsvariabele VISUAL, als deze voorkomt, wordt genomen als de naam van je voorkeurseditor. Als VISUAL niet is ingesteld, wordt de variabele EDITOR gecontroleerd. Populaire waarden voor EDITOR zijn vi en emacs. Maar als je net als ik altijd Emacs hebt draaien, dan is de meest bruikbare manier EDITOR in te stellen op de waarde emacsclient. Gebruik dit met de volgende regels in het bestand .emacs: (autoload 'server-edit "server" nil t) (server-edit) Het emacsclient programma zal wanneer het wordt uitgevoerd proberen een communicatie met een kopie van Emacs die je reeds hebt draaien tot stand te brengen en het tijdelijke bestand met het mailbericht naar die Emacs ter bewerking overhandigen. Het effect hiervan is dat een mailcompositievenster tevoorschijn komt binnen Emacs zodra je mailer een editor aanroept. Typ C-x # zodra je klaar bent om het bestand te overhandigen aan de mailer voor verzending. De mailbuffer verlaat je display en de kopie van de emacsclient die door je mailer werd aangeroepen, zal terugkeren, waarbij het de controle teruggeeft aan de mailer. Het is mogelijk meer dan één kopie van een emacsclient tegelijkertijd open te hebben zonder dat Emacs hiervan in de war raakt. Echter een andere Emacs aanroepen terwijl een emacsclientsessie draait kan de emacsclient zodanig in de war brengen dat het daarna geen van de kopieën meer terugvindt. Mocht dit voorkomen, sluit dan alle Emacs kopieën en herstart er gewoon weer één op. Dit gebruik ik en ik kan het je aanbevelen. Het is afgeleid van elm en heeft standaard vergelijkbare opdrachten, maar het is veel krachtiger en configureerbaarder. Het kan een POP3 of IMAP client zijn, en er is uitstekende ondersteuning voor MIME en PGP in opgenomen. Er is een Mutt homepage op het web. Mutt respecteert the EDITOR/VISUAL conventie. Elm was de eerste moderne schermgeöriënteerde Unix mailer, maar de ontwikkeling ervan staat nu al jaren stil en het is vervangen door Mutt. In een aantal versies van elm is POP3 ondersteuning ingebouwd. Zie voor meer informatie de broncode en de installatie-instructies van elm in de Metalab mail user agents directory. Hier zijn een aantal punten waar mensen zo nu en dan eens over struikelen: Nee, elm kan niets met PGP. Er zijn patches beschikbaar voor de ondersteuning van PGP, maar de PGP ondersteuning van Mutt is superieur. Ik raad je Mutt aan als je gebruik wilt maken van PGP. Elm respecteert de EDITOR/VISUAL conventie. Pine is een user agent ontworpen voor beginnelingen; mogelijkheden die zijn opgenomen zijn het lezen van nieuws en ingebouwde ondersteuning voor het IMAP remote-mail protocol. Veel mensen zweren erbij voor nieuwe gebruikers. Ik vind de magere opdrachtenset, beperkte configureerbaarheid en eigen editor moeilijk te slikken. Het biedt echter een uitstekende ingebouwde ondersteuning voor IMAP. Wil je het eens bekijken, de distributie is beschikbaar op http://www.washington.edu/pine. Pine respecteert de EDITOR/VISUAL conventie. De Netscape browser heeft een ingebouwde POP3 en IMAP remote-mail mogelijkheid, dus kan het worden gebruikt als een mail user agent. Ik raad je dit niet aan; het is niet gespecialiseerd als MUA, en het biedt daarom niet veel van de services die MUA's hebben (zoals aliassen en PGP afhandeling). Het biedt echter wel ondersteuning voor LDAP en SSL. Netscape levert zijn eigen mini-editor, dezelfde als die wordt gebruikt via de browser (b.v. voor tekstvelden in formulieren). Emacs heeft een modus genaamd smail waarmee mail kan worden verzonden, en een andere modus genaamd rmail waarmee mail kan worden gelezen. De smail modus kan erg handig zijn, als je een mail samenstelt binnen een volledige Emacs omgeving (maar zie ook de bespreking over emacsclient elders in dit document). De rmail modus aan de andere kant, is niet aan te bevelen. Elke keer dat je het opstart, converteert het je inbox naar het BABYL formaat; gewone mailtools verslikken zich daarin. (Mocht je dit overkomen, geef dan vanaf de Emacs opdrachtregel de opdracht M-x unrmail). Er bestaat een mailreader voor emacs, genaamd `vm', waarmee standaard V7 mailboxen kunnen worden gelezen en beschreven. Het wordt niet gedistribueerd met GNU Emacs, maar de homepage ervan is te vinden op http://www.wonderworks.com/vm/. Emacs smail/rmail/vm respecteert de EDITOR/VISUAL conventie niet. In plaats daarvan gebruik je de Emacs die ze hebben ingesloten. Als je eenvoudigweg `mail' in de shell intikt op een Linux of ander modern Unix systeem, dan roep je een of andere variant aan van het BSD Mail programma. Het heeft een regelgeöriënteerde interface oorspronkelijk ontworpen voor gebruik op TTY's. Het is in die zin slechts van historisch belang. BSD Mail vond de EDITOR/VISUAL conventie uit. Van de volgende programma's is ook bekend dat ze onder Linux draaien. Gebruik `archie' om ze op te sporen... mush mail user's shell, zeer krachtig voor het filteren en batchverwerking mh mail handler, nog een andere mail user agent Ik heb niet voldoende kennis over mh of mush om ze in detail te kunnen beschrijven. Ze hebben beiden nogal complexe interfaces en zijn ontworpen voor vergevorderde mailgebruikers. Een `alias' is een manier om een pseudo-adres in te stellen dat mail eenvoudigweg doorstuurt naar een ander (enkel) adres. Er zijn twee soorten aliassen: MUA aliassen en MTA aliassen. Een MUA alias is een alias die je instelt in je MUA als een soort persoonlijke afkorting. Andere mensen zullen deze alias niet kunnen zien of gebruiken. Je zou bijvoorbeeld in het configuratiebestand van mutt kunnen schrijven: alias esr Eric S. Raymond <esr@thyrsus.com> Als mutt nu `esr' in een adresregel tegenkomt, zou het hetzelfde moeten functioneren als wanneer `esr@thyrsus.com zou zijn ingetikt. Je kunt ook `mutt esr' intikken met als gevolg dat het geëxtraheerde adres automatisch zal worden ingevuld in de `to' regel. Een MTA alias is een alias die je MTA extraheert; het zal door iedereen te gebruiken zijn, zowel op je eigen machine als remote. Voor de aanmaak van MTA aliassen moet je een systeembestand aanpassen, gewoonlijk, maar niet altijd, /etc/aliases of /etc/mail/aliases (de lokatie is afhankelijk van je MTA). Wellicht dat je er iets van leert om de aliassen op je systeem te bekijken; er zouden een aantal standaardaliassen zoals `postmaster' in voor moeten komen. Het kan zijn dat de MTA je tevens de mogelijkheid biedt als doel van een alias een bestandsnaam op te geven, welke zal worden behandeld als een mailbox waaraan de mail wordt toegevoegd (dit is handig voor het archiveren van mail). Wellicht dat het doel van een alias ook een programma kan zijn, in welk geval mail naar dat alias zal worden doorgegeven aan een kopie van het programma als standaardinvoer. Voor het instellen van MTA aliassen zijn meestal beheerdersprivileges nodig. Maar voor mailgebruikers is het wenselijk om hun eigen mail zonder tussenkomst van de beheerder door te kunnen sturen. Ter ondersteuning hiervan, volgen de meeste MTA's sendmail's wijze en zoeken in je homedirectory naar een bestand genaamd .forward..forward De inhoud van dit bestand wordt geïnterpreteerd als het doel van een alias welke je mail zou moeten ontvangen. Wat het meest gebruikelijk hiervoor wordt toegepast is het doorsturen van je mail naar een account op een andere machine. Een ander algemeen gebruik voor de .forward faciliteit is het doorgeven van je mail aan een `vacation' programma. Een vacation programma leest inkomende mail en genereert er automatisch een voorgefabriceerde mail naartoe; ze worden zo genoemd omdat de meest gebruikelijke vorm van voorgefabriceerde beantwoording is de verzender te informeren dat je op vakantie bent en dat je tot een gegeven datum niet bereikbaar bent. Er zijn geen standaard vacation programma's universeel in gebruik. Hier zijn twee goede redenen voor: één, een dergelijk programma is erg makkelijk te schrijven als een shellscript of filter rule (zie verderop); en twee, vacation programma's werken slecht samen met mailinglijsten. Je zou je tijdelijk van alle mailinglijsten uit moeten schrijven voordat je instelt op automatische beantwoording; anders worden alle leden van de mailinglijsten overstelpt met voorgefabriceerde berichten door je vacation programma. Dit wordt als zeer grof gedrag beschouwd en 't geeft je de garantie dat je een zeer koele ontvangst staat te wachten. Een mailinglijst is een pseudo-adres welke mail naar meer dan één gebruiker stuurt. In zijn eenvoudigste vorm, is een mailing list niet meer dan een MTA alias met meer dan één ontvanger. Een aantal kleine discussielijsten worden op deze manier onderhouden. Sendmail assisteert door een syntax te ondersteunen in /etc/aliases waarin de inhoud van een gegeven mailinglijstbestand is opgenomen in de doelzijde van een alias. Het ziet er ongeveer zo uit: admin-list: ":include:/usr/home/admin/admin-list" met het voordeel dat het admin-list bestand ergens in ruimte toegankelijk voor gebruikers kan worden beheerd (root is slechts nodig voor de oorspronkelijke instelling Een aantal andere MTA's bieden vergelijkbare features. Deze eenvoudige lijsten worden over het algemeen `mail reflectorsmail reflectors' genoemd. Er treden een paar problemen op met mail reflectors. Eén is dat bounce berichten van mislukte pogingen naar broadcast naar alle gebruikers gaan. Een ander is dat alle aan- en afmeldingen handmatig moeten worden bijgehouden door de beheerder van de mailinglijst. Een soort software genaamd een mailinglijstmanager mailinglijstmanager is ontwikkeld om iets aan deze problemen en daaraan gerelateerde problemen te doen. De belangrijkste functie ervan is gebruikers van mailinglijsten zonder tussenkomst van de beheerder van de lijst toe te staan zich op de lijst aan- en af te melden. Een mailinglijstmanager houdt zelf de informatie over gebruikerslijsten bij en maakt een verbinding met de MTA via een programma-alias in /etc/aliases. Als bijvoorbeeld de admin-list van hiervoor via de mailinglijstmanager SmartList gaat op een sendmail systeem, dan zou een deel van /etc/aliases er zo uit kunnen zien: admin-list: "|/usr/home/smartlist/bin/flist admin-list" admin-list-request: "|/usr/home/smartlist/bin/flist admin-list-request" Dit zijn bijelkaarhorende aliassen. Het is bij echte mailinglijsten gebruikelijk dat ze beschikken over een aanvraagadres aanvraagadres welke wordt gebruikt voor de verzoeken van gebruikers voor de aan- en afmelding. Het wordt als grof en onwetend beschouwd het aan-/afmeldingsverzoek naar het hoofdadres van een dergelijke lijst te zenden -- doe het niet. De robot achter het aanvraagadres biedt wellicht nog andere features behalve het gewoonweg aan-/afmelden. Het kan zijn dat het reageert op hulpverzoeken, je de mogelijkheid biedt te vragen wie zich op de lijst hebben aangemeld, of je automatisch toegang geeft tot archieven van de lijst. Het kan ook zijn dat beheerders van de lijst beperkingen kunnen opleggen aan bepaalde leden, de lijst op automatisch aanmelden in kunnen stellen voor die niet-leden die voor het eerste posten, of diverse beveiligingsopties voor gedragslijnen instellen. Mailinglijstmanagers verschillen hoofdzakelijk in het ontwerp en de hoeveelheid van deze bijkomende features. Helaas is het formaat voor het versturen van opdrachten naar mailing-list request robots niet standaard. Een aantal daarvan verwacht opdrachten in de onderwerpregel, een aantal negeert de opdrachtregel en verwacht dat de opdrachten in het berichtenvenster staan. Let op het antwoordbericht dat je krijgt wanneer je je voor het eerst inschrijft; het is verstandig dergelijke mail op te slaan in een aparte mailbox voor latere referentie. De belangrijkste mailinglijstmanagers zijn majordomo, listserv, listproc, en smartlist; majordomo is bij een aanzienlijke groep de populairste. mailman, een lijstmanager met een nogal fraaie webgeöriënteerde signon/signoff/beheer interface, is recent zeer populair geworden en wellicht dat het de oudere programma's gaat vervangen. Er bestaat een tamelijk uitgebreide lijst met dergelijke packages op het Web. Raadpleeg de informatiebronnen op de List-Managers Mailing Lijst, waaronder de FAQ voor meer informatie over mailinglistmanagers (noot: deze lijst is niet geschikt voor vragen over hoe je iets kunt doen). Eem mailfiltermail filter is een programma dat tussen jou en je lokale delivery agent in staat en automatisch mail herverzendt of verwerpt nog voordat je het hebt gezien. Mailfilters hebben een aantal gebruiksmogelijkheden. De belangrijkste daarvan zijn het filteren van spam, het uit de weg ruimen van meerdere mailboxen per onderwerp of afzender, en het automatisch beantwoorden van mail. Kenmerkend stel je het filteren van mail in door een programma-alias te plaatsen in het .forward bestand voor het filterprogramma en schrijft een bestand met filterregels. Het formaat en de lokatie van het bestand met filterregels varieert tussen de verschillende filterprogramma's. Er zijn goede opsommingen van de mogelijkheden van de drie belangrijkste mailfilters (procmail, mailagent, en deliver) in deel 3 van Chris Lewis's Email Software Survey. De populairste hiervan is (ondanks zijn nogal lastige regel syntax) procmail, dat in het algemeen op Linux systemen aanwezig is (en inderdaad, gewoonlijk wordt gebruikt als local delivery agent van het systeem). Spam is ook wel bekend als `UCE' (Unsolicited Commercial Email) of `UBE' (Unsolicited Bulk Email). Zoals deze namen al impliceren is het een onaangename vorm van adverteren die je mailbox met formele brieven opvult. (De term `spam' komt van een Monty Python's Flying Circus die afgegeven op een koor Vikings eindeloos de eentonige melodie "Spam spam spam spam..." herhaalt). De meeste spam lijkt te bestaan uit verzoeken voor pyramide schema's, advertenties voor pornografie, of (ergelijke) pogingen spam-zendende programma's te verkopen. Een paar individuele spams (zoals MAKE MONEY FAST of de Craig Shergold briefkaart poets) zijn zo hardnekkig dat ze legendarisch zijn. Spam is geneigd zowel woordenrijk als ongeletterd te zijn. Het is tijdverspilling en een zeer hoge mate van verkwisting van bandbreedte. De spam epidemie lijkt z'n hoogtepunt midden-1997 te hebben gehad en is sindsdien langzaam afgenomen, maar kan nog steeds een serieuze ergernis zijn. Als je met spam wordt overstelpt, zorg dan dat je er kennis over op doet. Blader door de "Fight Spam on the Internet!" pagina. De "Death To Spam!" pagina is in het bijzonder effectief in methoden voor het stoppen of achterhalen van spam. Er zijn een aantal Usenet groepen devoted to electronic-mail technical issues: comp.mail.elm Het ELM mailsysteem. comp.mail.mh Het Rand Message Handling systeem. comp.mail.mime Multipurpose Internet Mail Extensions. comp.mail.misc Algemene discussies over computermail. comp.mail.multi-media Multimedia Mail. comp.mail.mush De Mail User's Shell (MUSH). comp.mail.sendmail De BSD sendmail agent. comp.mail.smail De smail mail agent. comp.mail.uucp Mail in de uucp omgeving. Hieronder volgt een niet alles inbegrepen set met boeken die van hulp kunnen zijn... Sendmail van O'Reilly and Associates is de definitieve referentie over sendmail-v8 en sendmail+IDA. Het is verplichte kost voor iedereen die hoopt iets zinvols te kunnen halen uit sendmail zonder daarbij te verdrinken. De Internet Complete Reference van Osborne is een prima referentieboek waarin de diverse op het Internet beschikbaar services worden uitgelegd en het is een geweldige informatiebron over news, mail en de diverse andere Internet bronnen. De Linux Networking Administrators' Guide van Olaf Kirch van de LDP is beschikbaar op het net en het is ook gepubliceerd door (op z'n minst) O'Reilly en SSC. Het is een prima leidraad om alles te leren over wat je je ooit had voorgesteld dat je zou moeten weten over Unix netwerken. Ook waard te vermelden is de periodieke posting van Chris Lewis over unix e-mailsoftware, welke beschikbaar is op ftp://rtfm.mit.edu/pub/usenet/comp.mail.misc als de bestanden genaamd ``UNIX_Email_Software_Survey_*''. Een in HTML omgezette versie is te vinden op http://www.faqs.org/faqs/mail/setup/unix/. Tijdens dit schrijven in 1999 is dit bericht sedert 1996 echter niet meer serieus bijgewerkt. In relatie met andere Unixes, is er niet langer iets speciaals aan het configureren en draaien van mail onder Linux. Dienovereenkomstig, zul je bijna zeker je posting over algemene mail-gerelateerde vragen NIET stellen bij de comp.os.linux.* nieuwsgroepen. Tenzij je posting echt Linux-specifiek is (bv, ``zeg me alsjeblieft welke routers reeds in de SLS1.03 versie van smail3.1.28 zijn gecompileerd ''), zou je je vragen in een van de hierboven genoemde nieuwsgroepen of mailinglijsten moeten stellen. Laat me dat herhalen. Er is eigenlijk geen reden meer om mail-gerelateerde vragen naar de comp.os.linux hierarchie te posten. Er zijn bestaande nieuwsgroepen in de comp.mail.* hierarchie om AL je vragen te behandelen. Als je naar comp.os.linux.* voor niet-Linux-specifieke vragen post, zoek je op de verkeerde plaats naar hulp. De elektronische mailexperts begeven zich op die plaatsen die hierboven zijn aangegeven en gewoonlijk niet in de Linux groepen. Met posten naar de Linux hierarchie voor niet-linux-specifieke vragen verspil je je tijd en die van anderen... en het vertraagt vaak het verkrijgen van een antwoord op je vraag. (Vince schreef deze sectie, maar voor mij geldt hetzelfde.) Ik ben in alle feedback geïnteresseerd, positief of negatief, betreffende de inhoud van dit document via e-mail. Neem beslist contact met me op als je fouten aantreft of er iets in ontbreekt. Ik lees alle ontvangen email, maar reageer hier niet noodzakelijkerwijs op. Verzoeken om uitbreidingen zullen worden overwogen en hierop zal actie op worden ondernomen afhankelijk van de combinatie van beschikbare tijd, de waarde van het verzoek en de dagelijkse bloeddruk :-) Flames zullen in stilte naar /dev/null worden gestuurd dus doe geen moeite. In het bijzonder, de standaard voor pathnamen van het Linux filesysteem is in ontwikkeling. Wat in dit document staat, staat er alleen ter illustratie gebaseerd op de huidige standaard op het moment dat een deel van dit document werd geschreven en de paths die in de distributies of `kits' worden gebruikt die ik persoonlijk heb gezien. Raadpleeg alsjeblieft de speciale Linux distributie(s) voor de paths die ze gebruiken. Feedback betreffende het feitelijk formaat van het document zou aan de HOWTO coördinator moeten worden gericht, mail naar linux-howto@metalab.unc.edu). De Mail-HOWTO valt onder het copyright van (c)1999 Eric S. Raymond. Copyright is behouden voor het doel om de licentie-voorwaarden van het Linux Documentatie Project kracht bij te zetten. Een woordelijke kopie mag worden gereproduceerd of geherdistribueerd via elk fysiek of elektronisch medium zonder toestemming van de auteur. Vertalingen zijn vergelijkbaar toegestaan zonder uitdrukkelijke permissie als het een vermelding bevat over wie het vertaalde. Korte citaten mogen, zonder voorafgaande toestemming van de auteur, worden gebruikt. Afgeleide werken en gedeeltelijke distributies van de Mail-HOWTO moeten worden vergezeld met een woordelijke kopie van dit bestand of een verwijzing naar de woordelijke kopie. Commerciéle herdistributie is toegestaan en wordt aangemoedigd; de beheerder zou het echter waarderen om op de hoogte worden gebracht van dergelijke distributies (uit beleefdheid). In het kort, we willen verspreiding van deze informatie zoveel mogelijk aanmoedigen via zoveel mogelijk kanalen. We willen echter het copyright op deze HOWTO documenten blijven behouden. We willen verder dat alle informatie, waarin voorzien in de HOWTO's, wordt verspreid. Als je vragen hebt, neem dan alsjeblieft contact op met de Linux HOWTO coördinator, via linux-howto@metalab.unc.edu. Uiteraard verwerpen we een eventuele potentiële aansprakelijkheid voor de inhoud van dit document. Gebruik van de concepten, voorbeelden en/of andere inhoud van dit document is geheel op eigen risico. Oorspronkelijk werd dit document geschreven door Vince Skahan. Ik heb het herschreven voor de moderne rondom ISP gecentreerde wereld waarin UUCP niets meer is dan een herinnering. In mei 1999 werd de naam "De Linux Electronic Mail HOWTO" gewijzigd ter voorkoming van een dubbele naam met Guylhem Aznar's Mail HOWTO, wat de Mail Administrator HOWTO is geworden.